Dyskalkulia, obok dysleksji, dysgrafii i dysortografii, jest zaliczana do grupy specyficznych trudności w uczeniu się. Jej istotą są problemy z przyswojeniem matematyki. Jakie są jej przyczyny i objawy? Które strategie edukacyjne są skuteczne? Na czym polega pomoc dla dzieci z dyskalkulią?
Dyskalkulia jest zaburzeniem, którego istotą jest trudność w zrozumieniu i wykonywaniu różnych pojęć i działań matematycznych. Osoby, które się z nią zmagają, mogą mieć problemy z liczeniem i liczbami, rozpoznawaniem wzorców liczbowych, rozumieniem relacji matematycznych, operacji arytmetycznych i rozwiązywaniem problemów matematycznych, także pamięcią matematyczną.
Dyskalkulia została uwzględniona w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 w pozycji F81.2 jako specyficzne zaburzenia umiejętności arytmetycznych. Termin dyskalkulia pochodzi z języka łacińskiego i w dosłownym tłumaczeniu oznacza ”trudności w liczeniu” (calkulare – liczyć, dys – trudność).
Jakie są przyczyny występowania dyskalkulii u dzieci?
Według specjalistów jest to wrodzone rozwojowe zaburzenie zdolności matematycznych o podłożu środowiskowym, genetycznym lub wrodzonym. Odpowiadać za nie mogą nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania części mózgu odpowiedzialnej za dojrzewanie umiejętności matematycznych wraz z wiekiem.
Objawy dyskalkulii u dzieci i dorosłych są różne. W dużej mierze zależą od wieku i stopnia patologii, ale i cech indywidualnych osoby. Typowe dla zaburzenia są trudności w:
Dyskalkulia to zaburzenie, które ma negatywny wpływ tak na codzienne funkcjonowanie, jak i naukę oraz pracę zawodową.
W obrębie dyskalkulii wyodrębniono kilka typów zaburzenia, takich jak:
Diagnozę dyskalkulii przeprowadza się w poradniach psychologiczno-pedagogicznych, której pracownicy wykorzystują różne metody (np. dyskalkulia test, kwestionariusze).
Sam proces diagnozy jest kilkuetapowy. Wymagana jest ocena specjalistów, takich jak psycholog, pedagog, terapeuta zajęciowy, często również neurolog, ale i okulista czy laryngolog. Ostateczna diagnoza wymaga bowiem wykluczenia innych zaburzeń, takich jak zaburzenia neurologiczne, psychiczne czy wady wzroku i/lub słuchu.
Wczesna diagnoza jest ważna, ponieważ pozwala na wdrożenie ćwiczeń, co ułatwia dziecku funkcjonowanie tak w domu, jak i szkole (pozwala na przykład na dostosowanie nauczania do jego umiejętności).
Jakie są najlepsze strategie nauki i wsparcia dla dzieci z dyskalkulią? To zarówno indywidualne lekcje matematyki, inne zajęcia i narzędzia wspomagające naukę matematyki, ale i terapia zajęciowa.
Dziecko z diagnozą dyskalkulii powinno uczęszczać na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole lub poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz podejmować pracę samokształceniową w domu. Najważniejsze, by działania były dobierane pod kątem indywidualnych potrzeb dziecka. To dlatego tak ważna jest edukacja na temat dyskalkulii dla nauczycieli i rodziców.
Terapia dyskalkulii polega na wypracowaniu sposobów radzenia sobie z zaburzeniem w życiu codziennym. Jak rodzice mogą wspierać dziecko z dyskalkulią w domu? Kluczowe jest wykonywanie ćwiczeń.
Pomóc mogą labirynty, rebusy, wykreślanki, wyszukiwanie ukrytych symboli oraz liczb na rysunkach, ale i porządkowanie liczb według ustalonej reguły, jednoczesne pisanie prawą i lewą ręką, odwzorowywanie figur geometrycznych. Dobrą praktyką jest także liczenie określonych obiektów podczas spaceru czy robienie zakupów zgodnie z listą.
2024-05-06T13:46:07Z dg43tfdfdgfd