PIES W DOMU OBNIżA RYZYKO EGZEMY U DZIECI? PRZEłOMOWE ODKRYCIE BADACZY

Międzynarodowy zespół badaczy, kierowany przez naukowców z Uniwersytetów w Edynburgu i Bristolu, London School of Hygiene & Tropical Medicine oraz Helmholtz Munich, przeanalizował dane od prawie 300 tys. osób, by sprawdzić, czy osoby podatne na rozwój egzemy mogą inaczej reagować na czynniki środowiskowe.

Naukowcy badali interakcje między 24 najistotniejszymi wariantami genetycznymi związanymi z egzemą, a 18 czynnikami środowiskowymi występującymi we wczesnym okresie życia – w czasie ciąży matki oraz w pierwszym roku życia dziecka.

Wstępna analiza ponad 25 tys. osób sugerowała, że może istnieć związek między siedmioma czynnikami środowiskowymi – posiadaniem psa, obecnością starszego rodzeństwa, posiadaniem kota, karmieniem piersią, paleniem tytoniu, stosowaniem antybiotyków i praktykami związanymi z higieną – a co najmniej jednym z ustalonych wariantów genetycznych związanych z egzemą.

W kolejnej fazie badania, obejmującej niemal 255 tys. uczestników, najbardziej wyraźna zależność została potwierdzona w przypadku kontaktu z psem. U dzieci posiadających specyficzną mutację w pobliżu genu IL-7R, który odpowiada za regulację pracy komórek układu odpornościowego i procesów zapalnych, obecność psa w otoczeniu niwelowała podwyższone ryzyko wystąpienia egzemy.

Testy laboratoryjne potwierdziły, że w ludzkich komórkach skóry posiadających ten wariant genetyczny, sygnały molekularne pochodzące od psa, które normalnie mogłyby wywołać reakcję alergiczną, działały odwrotnie. Zamiast wywoływać uczulenie, cząsteczki pochodzące od psa łagodziły stan zapalny.

Zdaniem ekspertów, odkrycie to sugeruje, że białko IL-7R może być potencjalnym celem dla przyszłych metod leczenia lub zapobiegania egzemie.

„Najtrudniejsze pytania, jakie zadają mi rodzice w gabinecie, dotyczą tego, dlaczego ich dziecko ma egzemę i jak mogą mu pomóc. Wiemy, że genetyka wpływa na ryzyko wystąpienia egzemy u dziecka, a wcześniejsze badania wykazały, że posiadanie psa może działać ochronnie. Ale to pierwsze badanie, które pokazuje, jak może się to dziać na poziomie molekularnym. Potrzebne są dalsze badania, ale nasze wyniki dają szansę na przeciwdziałanie wzrostowi chorób alergicznych i ochronę przyszłych pokoleń.” – ujawniła prof. Sara Brown z Instytutu Genetyki i Raka.

Źródło: Pet dogs could combat genetic eczema risk in children | The University of Edinburgh